همیشه تخت بیمارستانی مشهد یا تخت بیمارستانی تختی است که مخصوص بیماران بستری در بیمارستان یا سایرینی که نیاز به نوعی مراقبت بهداشتی دارند طراحی شده است.
این تخت ها هم برای آسایش و رفاه بیمار و هم برای آسایش پرسنل بهداشتی دارای ویژگی های خاصی هستند.
ویژگی های مشترک شامل ارتفاع قابل تنظیم برای کل تخت، سر و پاها، ریل های جانبی قابل تنظیم و دکمه های الکترونیکی برای کار با تخت و سایر دستگاه های الکترونیکی نزدیک است.
تخت‌های بیمارستانی و سایر انواع تخت‌های مشابه مانند تخت‌های مراقبت‌های پرستاری نه تنها در بیمارستان‌ها، بلکه در سایر امکانات و محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی مانند .
خانه‌های سالمندان، تسهیلات زندگی کمکی، کلینیک‌های سرپایی و مراقبت‌های بهداشتی خانگی استفاده می‌شوند.
در حالی که اصطلاح “تخت بیمارستان” می تواند به تخت واقعی اشاره داشته باشد، از اصطلاح “تخت” نیز برای توصیف میزان فضای یک مرکز مراقبت بهداشتی استفاده می شود.
زیرا ظرفیت تعداد بیماران در این مرکز بر حسب موجود اندازه گیری می شود. تخت ها.”
بسته به عملکرد و ویژگی های موجود و سایر عوامل، مزایا و معایب مختلفی برای انواع مختلف تخت های بیمارستانی وجود دارد
تخت‌هایی با ریل‌های جانبی قابل تنظیم برای اولین بار بین سال‌های 1815 و 1825 در بریتانیا ظاهر شدند.
در سال 1874، شرکت تشک‌سازی Andrew Wuest and Son، سینسیناتی، اوهایو، حق ثبت اختراع را برای نوعی قاب تشک با سر لولایی که می‌توان آن را بالا برد، به ثبت رساند، که نمونه‌ای از تخت‌خواب‌های بیمارستانی امروزی است.
تخت بیمارستانی مدرن قابل تنظیم 3 قسمتی توسط Willis Dew Gatch، رئیس بخش جراحی در دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا، در اوایل قرن بیستم اختراع شد. از این نوع تخت گاهی به عنوان تخت گچ نیز یاد می شود.
تخت بیمارستانی مدرن با دکمه در سال 1945 اختراع شد و در ابتدا شامل یک توالت داخلی به امید حذف روتختی بود.
تخت های بیمارستانی در بیمارستان منطقه ای آپاتزینگان در آپاتزینگان، میچوآکان، مکزیک.
چرخ‌ها حرکت آسان تخت را، چه در بخش‌هایی از تأسیساتی که در آن قرار دارند، چه در داخل اتاق، امکان‌پذیر می‌سازند. گاهی اوقات حرکت تخت از چند اینچ تا چند فوت ممکن است در مراقبت از بیمار ضروری باشد.
