محلول‌های بسیار خوش مزه ترشی آلبالو هست که معمولاً بسیار اسیدی هستند،دارای نمک زیاد، از کار آنزیم‌ها و تکثیر میکروارگانیسم‌ها جلوگیری می‌کنند.
ترشی می تواند غذاهای فاسد شدنی را برای ماه ها حفظ کند.گیاهان و ادویه جات ضد میکروبی، مانند دانه خردل،سیر،دارچین یا میخک،اغلب اضافه می شود.
اگر غذا حاوی رطوبت کافی باشد، ممکن است به سادگی با افزودن نمک خشک،نمک شور تولید شود.
به عنوان مثال،کلم ترش و کیمچی کره ای با نمک زدن سبزیجات برای خارج کردن آب اضافی تولید می شوند.
تخمیر طبیعی در دمای اتاق،توسط باکتری های اسید لاکتیک،اسیدیته مورد نیاز را تولید می کند. سایر ترشی ها با قرار دادن سبزیجات در سرکه درست می شوند.
مانند فرآیند کنسرو کردن،ترشی کردن،نیازی به استریل کامل غذا قبل از بسته شدن ندارد.
اسیدیته یا شوری محلول،دمای تخمیر،و حذف اکسیژن تعیین می‌کند که کدام میکروارگانیسم‌ها غالب هستند و طعم محصول نهایی را تعیین می‌کنند.
ترشی فرآیند حفظ یا افزایش ماندگاری مواد غذایی با تخمیر بی هوازی در آب نمک یا غوطه وری در سرکه است.روش ترشی معمولاً بر بافت و طعم غذا تأثیر می گذارد.
غذای به دست آمده را ترشی می گویند یا برای جلوگیری از ابهام با ترشی مقدم می کنند.غذاهایی که ترشی می شوند عبارتند از سبزیجات،میوه ها،گوشت ها،ماهی،لبنیات و تخم مرغ.
ترشی با سرکه احتمالاً در بین النهرین باستان در حدود 2400 قبل از میلاد سرچشمه گرفته است.شواهد باستان شناسی از ترشی خیار در دره دجله در سال 2030 قبل از میلاد وجود دارد.
ترشی سبزیجات در سرکه پیش از گسترش به مغرب،سیسیل و اسپانیا در منطقه خاورمیانه به رشد خود ادامه داد.از اسپانیا به قاره آمریکا گسترش یافت.از سوی دیگر،ترشی نمک تخمیر شده منشأ آن در چین است.
جایی که اولین اشاره به سبزیجات ترشی در یک نسخه خطی چینی با بیش از 9000 سال قدمت ظاهر می شود.
ترشی به عنوان راهی برای نگهداری مواد غذایی برای استفاده خارج از فصل و برای سفرهای طولانی،به ویژه از طریق دریا استفاده می شد.
گوشت خوک نمکی و گوشت گاو نمکی قبل از روزگاری که موتورهای بخار به کار می‌رفتند،غذاهای اصلی ملوانان بودند.
اگرچه این فرآیند برای نگهداری غذاها ابداع شد،ترشی ها نیز ساخته و خورده می شوند زیرا مردم از طعم های حاصل لذت می برند.
ترشی همچنین ممکن است ارزش غذایی غذا را با معرفی ویتامین های ب تولید شده توسط باکتری ها بهبود بخشد.
